هوش مصنوعی (AI) فناوری است که ماشین‌ها را قادر می‌سازد از رفتار انسان‌ها و فعالیت‌های پیچیده تقلید کنند. این فناوری اولین بار در سال ۱۹۵۶ معرفی شد و از آن زمان به اشکال مختلف مانند یادگیری ماشین (ML)، شبکه‌های عصبی مصنوعی (ANN)، شبکه‌های عصبی کانولوشن (CNN) و یادگیری عمیق (DL) تکامل پیدا کرده است. هوش مصنوعی به صورت گسترده در زمینه‌های مختلف از جمله پزشکی برای بهبود روش‌های تشخیصی و کاهش خطاها استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی در زمینه پزشکی، به ویژه در رادیولوژی مفید است و می‌تواند به شناسایی و نظارت بر پولیپ روده بزرگ، جلوگیری از سرطان روده و تفسیر نتایج ECG کمک کند. هوش مصنوعی در زمینه دندانپزشکی نیز نقش مهمی دارد، به طوری که قادر است پوسیدگی دندان، بیماری‌های پری اپیکال دندانی یا پریودنتال و تومورهای فک و صورت را تشخیص دهد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تشخیص سریع و دقیق مشکلات دهان و دندان آموزش دیده‌اند.

زمانی که استاندارد واحدی برای تشخیص بیماری‌های دهان، دندان و درمان آن‌ها وجود ندارد، الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌تواند با تجزیه و تحلیل داده‌ها و ردیابی آن‌ها به نتایج دقیقی دست پیدا کند، در این صورت میزان بروز خطا کاهش پیدا می‌کند. استفاده از هوش مصنوعی در زمینه دندانپزشکی به صرفه‌جویی در زمان پزشکان کمک قابل‌توجهی می‌کند. البته لازم است مطالعات بیشتری در زمینه تأیید اثربخشی هوش مصنوعی در تشخیص و درمان بیماری‌های دهان و دندان انجام شود.